KCHWE Radzyń Podlaski Zbór "Nowe Jeruzalem" - Artykuły: Czym jest Ewangelia i jak przyjąć zbawienie?

ostatnio dodane newsy
Brak dodanych newsów w tym tygodniu.

O nie! Ta strona potrzebuje włączonej obsługi języka JavaScript!

Twoja przeglądarka nie obsługuje tego języka lub ma wyłączoną jego obsługę. Włącz wykonywanie kodu JavaScript w swojej przeglądarce internetowej, aby skorzystać ze wszystkich funkcji strony
lub skorzystaj z programu obsługującego język JavaScript, np. Mozilla Firefox, Apple Safari, Opera, Google Chrome lub Windows Internet Explorer w wersji wyższej niż 6.

	Nawigacja
Artykuły » do poczytania » Czym jest Ewangelia i jak przyjąć zbawienie?

	Czym jest Ewangelia i jak przyjąć zbawienie?
06 01.17	admin do poczytania 690 czytań
06 01.17	Wiara wiodąca do zbawienia „Albowiem On zbawi lud swój od grzechu jego” Ew. Mateusza 1,21 Konsekwencją grzechu człowieka jest oddzielenie od Boga i od życia wiecznego z Nim. Jezus Chrystus poniósł śmierć na krzyżu aby zbawić ludzkość od grzechu. Czym jest to zbawienie od grzechu i co zadecyduje, gdzie znajdziemy się po śmierci? Na te pytania możemy znaleźć odpowiedź w Piśmie Świętym. Pewna część biblijnego przekazu zawartego w Piśmie Świętym decyduje o wiecznym przeznaczeniu każdej ludzkiej duszy. Tę część Pisma Świętego zwykle nazywa się „ewangelią”. Ona wskazuje drogę wybawienia z grzechu i jego konsekwencje dla każdego człowieka. Prawdziwy przekaz ewangelii, jaki jest zapisany w Biblii, obejmuje określone, proste fakty. Zbawienie polega na poznaniu, uwierzeniu i zastosowaniu tych faktów. Jakie to fakty tworzą ewangelię? Apostoł Paweł daje na to pytanie proste odpowiedź. W liście do Rzymian apostoł Paweł analizuje główne cechy wiary Abrahama i podaje jako powód od naśladowania przez wszystkich chrześcijan. Zaznacza przy tym, że jego wiara został mu poczytana za sprawiedliwość. Rzymian 4,24-25. Ewangelia głoszona przez Pawła zawiera trzy konkretne fakty: po pierwsze, Jezus był wydany na śmierć za nasze grzechy; po drugie, Bóg wzbudził Jezusa z martwych; po trzecie, jeśli uwierzymy osobiście w zastępczą śmierć i zmartwychwstanie Jezusa, to zostaniemy usprawiedliwieni, czyli zaakceptowani jako sprawiedliwi przed Bogiem. W I Kor. 15,1-4 Paweł przypomina chrześcijanom w Koryncie ewangelię, którą im głosił i poprzez którą dostąpili zbawienia, i ponownie wymienia im podstawowe prawdy tej nowiny. Stwierdzamy w tych wersetach, że ewangelia, zgodnie z tym co mówił Paweł, składa się z trzech konkretnych faktów: po pierwsze, Chrystus umarł za nasze grzechy; po drugie, został pogrzebany; po trzecie, zmartwychwstał trzeciego dnia. Paweł podkreśla, że pierwszym i najbardziej autorytatywnym świadectwem stwierdzającym prawdziwość tych faktów nie jest świadectwo ludzi, którzy byli naocznymi świadkami śmierci i zmartwychwstania Chrystusa, ale świadectwo pism Starego Testamentu, które poprzez proroctwa przepowiedziały te wszystkie wydarzenia już setki lat wcześniej, zanim one nastąpiły. Zestawiając nauki Pawła wypływające z jego listów (Rzym. 4,24-25 i I Kor. 15,1-4), mamy jasny obraz zasadniczych faktów tworzących ewangelię: wszystkie dotyczą wyłącznie osoby Jezusa Chrystusa, lecz nie Jego ziemskiego życia i nauczania, ale Jego śmierci i zmartwychwstania. Można powiedzieć, że ewangelia składa się z czterech zasadniczych faktów: fakt pierwszy - Chrystus został wydany przez Boga Ojca na śmierć za nasze grzechy; drugi - Chrystus został pogrzebany; trzeci - Bóg wzbudził Go z martwych trzeciego dnia; czwarty - sprawiedliwość jest dana od Boga przez zawierzenie tym faktom. Jak przyjąć zbawienie? Należy stwierdzić, że istnieje różnica między wiarą umysłu, która nie jest niczym więcej niż intelektualną akceptacją faktów ewangelii, a wiarą serca, która zawsze wyraża się w wyraźnej, pozytywnej odpowiedzi na te fakty. Z nauczania Nowego Testamentu jasno wynika, że zbawienie otrzymuje każda dusza wyłącznie w wyniku osobistej odpowiedzi na ewangelię. Aby opisać tę czynną osobista odpowiedź na ewangelię, użyto w Nowym Testamencie wielu różnych słów. Wszystkie posiadają jeden wspólny istotny element: wskazują na proste, znane czynności, a to dlatego, a by każdy mógł je zrozumieć i wykonać. W liście do Rzymian 10,8-9 Paweł wyjaśnia, że zbawienie przychodzi poprzez wiarę serca i wyznanie ustami prawdy ewangelii. W wersecie 13 tego rozdziału, mówi na temat zbawienia; „Każdy bowiem, kto wzywa imienia Pańskiego, zbawiony będzie”. Tą prostą czynnością, która wiedzie do zbawienia, jest wzywanie imienia Pańskiego - proszenie Boga głośno o zbawienie w imieniu Pana Jezusa Chrystusa. Na określenie odpowiedzi na ewangelię ewangelista Jan używa słowa „przyjąć”. Ew. Jana 1,11-13. „Do swej własności przyszedł, ale swoi Go nie przyjęli. Tym zaś, którzy Go przyjęli, dał prawo stać się dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w imię jego, którzy narodzili się nie z krwi ani z cielesnej woli, ani z woli mężczyzny, lecz z Boga”. Główny temat tego fragmentu to osobiste „przyjęcie” Chrystusa. Rezultat tej odpowiedzi wiary został określony przez Jana jako „stanie się dziećmi Bożymi” czy też „narodzenie z Boga”. Sam Chrystus mówi o tym samym doświadczeniu w Ew. Jana 3,3, nazywając je „narodzeniem się na nowo”. Z wersetu tego wynika, że bez tego określonego osobistego „przyjęcia” żaden człowiek nie może żywić nadziei na dostanie się do Bożego Królestwa. To wezwanie do odpowiedzi na ewangelię poprzez osobiste przyjęcie Jezusa jest poparte obietnicą samego Chrystusa odnotowaną w Objawieniu Jana 3,20: „Oto stoję u drzwi i kołaczę; jeśli ktoś usłyszy głos mój i otworzy drzwi, wstąpię do niego i będę z nim wieczerzał”. Jezus zwraca się do każdej duszy, która usłyszała ewangelię i pragnie odpowiedzieć przez otwarcie drzwi serca i przyjęcie Go do siebie. Każdej duszy, która w ten sposób odpowie, Chrystus daje jasną i prostą obietnicę: „Ja wstąpię”. W Ewangelii św. Jana 4,14, że Pan Jezus w rozmowie z Samarytanką aby zobrazować jej drogę do zbawienia - odwołał się do prostej czynności picia. Przyjęcie zbawienia zostało przyrównane do czynności picia wody. „Ale kto napije się wody, którą Ja mu dam, nie będzie pragnął na wieki, lecz woda, która Ja mu dam, stanie się w nim źródłem wody wytryskującej ku żywotowi wiecznemu”. W każdym przypadku głoszenia ewangelii wymagana jest wiara do uczynienia prostego osobistego kroku w odpowiedzi na nią. Słowa niosące tę odpowiedź mogą się różnić, ale istota tej odpowiedzi pozostanie zawsze ta sama. W tych rozpatrzonych powyżej wersetach, zostały użyte następujące słowa niosące tę odpowiedź; „wzywać”, „przyjąć”, „pić”. Każde z nich wskazuje na prostą, znaną czynność, tak aby każdy mógł je zrozumieć i wykonać polecenie. Każdą z tych czynności osoba zainteresowana musi wykonać sama, nikt nie może dokonać jej za kogoś. Każdy musi „wzywać”, sam, każdy musi „przyjść” sam, każdy musi „pić” sam, każdy musi osobiście „przyjąć”. Tak właśnie wygląda odpowiedź na ewangelię. Każdy musi dać swoją własną odpowiedź, nikt nie może dać odpowiedzi za kogoś. Każdy będzie zbawiony albo zgubiony na wieki w zależności od swojej własnej odpowiedzi. Każdy może być zbawiony poprzez uwierzenie w fakt stanowiące sedno ewangelii, lecz Bóg oczekuje wyraźnej, osobistej odpowiedzi wiary od każdego, kto pragnie być zbawiony. W celu otrzymania zbawienia każdy musi dać Chrystusowi osobistą, bezpośrednią odpowiedź. Może to być nazwane: wzywaniem imienia Pańskiego, przyjściem do Jezusa, przyjęciem Chrystusa, piciem wody życia, którą tylko Chrystus może dać. Możemy modlić się następująca modlitwą. Panie Jezu Chryste, wierzę, że umarłeś za moje grzechy; że byłeś pogrzebany i że zmartwychwstałeś trzeciego dnia. Wyznaję teraz moje grzechy i wołam o miłosierdzie i przebaczenie. Przez wiarę w Twoje obietnice przyjmuję Cię jako osobistego Pana i Zbawiciela. Wejdź do mojego serca i obdarz mnie życiem wiecznym, uczyń mnie dzieckiem Bożym. Amen”. Znaczenie słów: Zbawienie - wyzwolenie człowieka od zła, szatana, grzechu, choroby, cierpienia, śmierci itp. W Starym Testamencie zbawienie jest pojęciem wyłącznie religijnym. Zbawienie pochodzi od Boga i dotyczy w pierwszym rzędzie narodu wybranego. Bóg ocalił go z niewoli egipskiej (II Ks. Mojż. 15,4-20), a później, gdy naród wybrany utracił wolność, zbawienie wiązało się z przyszłym mesjaszem. W Nowym Testamencie zbawienie łączy się z Jezusem Chrystusem, który poprzez śmierć i zmartwychwstanie zrealizował je w pełni. Zbawienie skierowane jest do wszystkich ludzi, jednak wymaga od nich wiary w Chrystusa (Rz. 10,9). Ewangelia (z grec. euaggelion - dobra nowina). W Nowym Testamencie słowo ewangelia znaczy głoszenie dobrej nowiny o Królestwie Bożym, o zmartwychwstaniu Chrystusa, o tym, że On jest Chrystusem przepowiedzianym przez proroków, że wstąpił do nieba, że w Nim jest zbawienie, że On przyjdzie po raz wtóry, że będzie sądził wg przepowiedzeń proroków itd. (Dz 15,7, 20,24, I Piotra 4,17). W Nowym Testamencie słowo euaggelion: podsumowuje całe chrześcijańskie zwiastowanie (Mar. 15,1). Królestwo, które głosi Jezus jest dobrą nowiną (Mat. 4,23; 9,35; 24,14). Istota posłania Jezusa to dobra wieść o Bogu. Mówi się o euaggelion Bożej (Mk. 1,14; I Tes. 2,2.8.9). Ta dobra wieść o Bogu wskazuje ludziom Boga pełnego miłości. Mówi się o euaggelion Jezusa Chrystusa (Mk. 1,1; 2 Kor. 4,4; 9.13; 10,14). Ta dobra nowina o Jezusie Chrystusie ma dwa znaczenia, tj. Jezus przyniósł ją ludziom. Bez Niego nigdy nie byłaby znana światu. Pan Jezus ucieleśniał ją wobec ludzi. Nie tylko opowiadał o tym, jaki jest Bóg, ale w swej osobie ukazał Ojca. Euaggelion przeznaczona jest dla wszystkich ludzi (Mk. 13,10; 16,15; Dz. 15,7). Studiując treść słowa euaggelion i jego zastosowania w Nowym testamencie, dostrzec można, iż zawiera ono pewne istotne elementy, tj.: - jest dobrą nowiną o prawdzie (Gal. 2,5.14; Kol. 1,5). Wraz z przyjściem Jezusa Chrystusa zakończył się czas domysłów, a zaczął czas pełnego poznania, - jest dobrą nowiną o nieśmiertelności (I Tym. 1,10). Dobra nowina przynosi pewność, że śmierć nie jest końcem wszystkiego, ale początkiem życia, jest przejściem do życia wiecznego z Bogiem, - jest dobrą nowiną o zmartwychwstałym Chrystusie (I Kor. 15,1; 2 Tym. 2,8), - jest dobrą nowiną o zbawieniu (Ef. 1,13). Jest to dobra nowina o mocy, która wyzwoliła nas od przeszłego grzechu, obecnie popełnianego i przyszłego. Bibliografia: Barclay William, Ważniejsze Słowa Nowego Testamentu, Warszawa 1988, Heit O., Słownik terminów biblijnych, Warszawa 1983. Prince D., Podstawy wiary chrześcijańskiej tom 1, Lublin 1984. Cytaty biblijne zaczerpnięte zostały z Biblii to jest Pisma Świętego Starego i Nowego Testamentu, Warszawa 1975.


	Nawigacja POMOC DLA POWODZIAN PUNKT INFORMACYJNO-DORADCZY DLA OSÓB NIEPEŁNOSPRAWNYCH PUNKT MIŁOSIERNY SAMARYTANIN KLUB DLA UCHODŹCÓW Z UKRAINY ŚWIETLICA ŚRODOWISKOWA "TYMKO" JADŁODZIELNIA KOŚCIÓŁ DZIECIĘCY WYPOŻYCZ WÓZEK DOMEK LOGOS WYDAWANIE ŻYWNOŚCI ADOPCJA SERCA - POMOC DZIECIOM W PAKISTANIE P O B I E R A N I E Nasze Projekty Artykuły świadectwa Podziękowania RODO


	PROJEKT OCALIĆ OD ZAPOMNIENIA - SZLAKIEM DZIEDZICTWA ŻYDOWSKIEGO W POWIECIE RADZYŃSKIM: ŻYDOWSKIE OBRZĘDY I ZWYCZAJE RELIGIJNE

ostatnio dodane newsy